کد مطلب:359463 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:372

سند حدیث
راویان حدیث به قرار زیرند: 1. وكیع، 2. سفیان الثوری، 3. حبیب بن ابی ثابت، 4. ابو وائل، 5. ابوالهیاج الاسدی.

درباره راوی نخست (وكیع) همین بس كه احمد بن حنبل، استاد حدیث، درباره او می گوید: وكیع در پانصد حدیث خطا كرده است. و نیز می گوید: او حدیث را نقل به معنی می كرد و آشنایی كافی با آن نداشت.

درباره راوی دوم (سفیان ثوری) كافی است بدانیم كه ابن حجر او را مدلّس شمرده و از «ابن مبارك» نقل می كند كه: سفیان ثوری نقل حدیث می كرد، و من كه رسیدم دیدم او در نقل خود تدلیس می نماید; همین كه مرا دید از كار خود خجالت كشید.

تدلیس، به هر صورت تفسیر شود، با ملكه عدالت سازگار نمی باشد.

درباره راوی سوم (حبیب بن ابی ثابت)، ابن حبّان از عطا نقل می كند: او در حدیث تدلیس می كرد، و از احادیث او پیروی نمی شود.

راوی چهارم (ابووائل) كه نام او شقیق بن سلمه اسدی كوفی است، با علی بن ابی طالب علیه السلا م سرسنگین بوده است ابن ابی الحدید می گوید: وی از مخالفان امیرمومنان علی علیه السلا م بوده است وقتی از او پرسیدند علی را دوست داری یا عثمان را گفت: روزگاری علی را، ولی اكنون عثمان را.

درباره راوی پنجم یعنی «ابو الهیاج اسدی» كه نام او حیّان بن حصین است، هر چند تضعیفی درباره او در كتب رجال مشاهده نمی شود، ولی ترمذی از نقل احادیث وی خودداری كرده و صحاح شش گانه نیز، جز همین روایت، روایتی دیگر از وی نیاورده اند.